کندی یک آژیر جنسی جوان، فریبکار و سرخوش است که با خوردن توت فرنگی به صورت حسی، به شکلی کنایه آمیز، احتمالاً در جایی از دنیا ممنوع، حواس شوهرش را از کارش منحرف می کند. او که قادر به مقاومت نیست، پیش می‌رود، او را می‌نشیند، پشت میز، قیچی‌های تراشیده‌اش را لیس می‌زند، با جدیت ناله‌های شادمانه‌اش را می‌خواند. سپس، او می ایستد تا با مسلسلی مانند سرعت، نیش مبهوت خود را به سمت او ببرد، در حالی که او با شور و حرارت شدید، کلیتوریس خود را می مالد، ناله می کند و آه می کشد. سپس با حرص و طمع، طعم مکیدن شیره گندیده اش را از گجت گندیده اش، با حرص و سرزندگی، عبادت، عبادت، خروس می چشد. او که آماده بود او را به خانه ببرد، آلت تناسلی هیولایی خود را در داخل او، به سگی که ایستاده بود، زد، در حالی که او روی میز خم شده بود، با ظاهری دلپذیر، ناله و فریاد، بی بند و بار و فیلمهای سوپر گلشیفته فراهانی احساسات اولیه را آزاد می کرد. در دختر گاوچران، روی ابزار بلندش، باسن بهشتی‌اش، او را که مشتاقانه نوازش می‌کند، می‌چرخد، به سمت او می‌آید.